What Psychotherapy Actually Is …

Πολλές φορές ο όρος ψυχοθεραπεία ακούγεται σε συζητήσεις εννοώντας τη διαδικασία εκείνη που βοηθά τον άνθρωπο να έρθει σε επαφή με τις αισθήσεις του, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του. Να έρθει σε σύνδεση με τον εαυτό του και νιώσει καλύτερα.

Για κάποιους ψυχοθεραπεία είναι ένας περίπατος στο βουνό, για άλλους η επαφή με τη θάλασσα ή η σύνδεση με το σώμα τους μέσω κάποιας φυσικής δραστηριότητας. Για άλλους πάλι είναι η επαφή με τον εσωτερικό τους κόσμο μέσα από το διάβασμα ενός βιβλίου, μέσα από την ποίηση ή τα εικαστικά.

Η αλήθεια είναι πως σε αυτές τις περιπτώσεις ο όρος ψυχοθεραπεία χρησιμοποιείται καθ’ υπερβολήν. Κυρίως διεκολυντικά, για να δώσει έμφαση στο μήνυμα που θέλει να περάσει ο αφηγητής για το ψυχικό ή πνευματικό όφελος που πράγματι εισπράττει μέσα από τις παραπάνω δραστηριότητες.

Στην πραγματικότητα η ψυχοθεραπεία είναι κάτι αρκετά πέρα από τα παραπάνω. Είναι δεδομένο πως οι ιδιότητες ενός περίπατου στη φύση, μιας βαθιάς συζήτησης ή η επαφή με το σώμα μας μπορει να έχουν ευεργετικές ιδιότητες. Ωστόσο, δε συνιστούν αυτό που για του λόγου τη χάρη ενίοτε λέμε, δηλαδή ψυχοθεραπεία.

Ψυχοθεραπεία είναι η διαδικασία μέσω της οποίας δύο πλευρές (θεραπευτής και θεραπευόμενη/ος ή ομάδα ή ζεύγος ή οικογένεια) συνεργάζονται πανω σε ένα κοινό σκοπό, να προκαλέσουν την αλλαγή που θα βοηθήσει το άτομο (ή την ομάδα ατόμων) να κατανοήσει βαθύτερα, να σχετιστεί πιο αυθεντικά και τελικά να νιώσει καλύτερα.

Ότι δε γίνεται κατανοητό επιζητά την ερμηνεία του και οτιδήποτε ερμηνεύεται χωρίς πριν να έχει κατανοηθεί ορθά, συνήθως οδηγεί σε πλανερά συμπεράσματα, σε εγκλωβιστικά συναισθήματα και σε ατέρμονες σκέψεις. Σκέψεις και συναισθήματα που πολύ συχνά βάλλουν τη λειτουργία και τις σχέσεις μας.

Ο σκοπός τις ψυχοθεραπείας δεν είναι να κρίνει βάσει ενός ηθικού ή αξιακού κώδικα, αλλά να κατανοήσει και να ερμηνεύσει μέσα από μια οριοθετημένη και αντικειμενική προοπτική και μέσα σε ενα πλαίσιο βαθιάς εμπιστοσύνης και αποδοχής το ζήτημα που απασχολεί τον θεραπευόμενο.

Και για όποιον νομίζει ότι ο ψυχολόγος είναι ο φωτεινός πατογνώστης, θα είναι καλό να έχει κατα νου πως σε μια ψυχοθεραπευτική συνδερία θα ακούσει τις λέξεις “δε ξέρω” να βγαίνουν και από τα χείλη του ψυχοθεραπευτή. Γιατί μέλημα του ψυχοθεραπευτή δεν είναι “να φτιάξει” αυτόν που έχει απέναντι του, να του δώσει απλά την αλήθεια του, αλλά να ανοίξει σε ένα πλαίσιο αποδοχής και εμπιστοσύνης, τους δρόμους που θα τον βοηθήσουν να προχωρήσει ο ίδιος σε συνειδητοποιήσεις, οι οποίες σταδιακά θα δημιουργήσουν τις απαραίτητες αλλαγές.

“Η συνείδηση μοιάζει με συντριβάνι που παιχνιδίζει στον ήλιο και ξαναβυθίζεται στη μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του υποσυνείδητου από όπου πηγάζει” (Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939)

Skip to content